ประวัติ ขุนหลวงท้ายสระ
ขุนหลวงท้ายสระ หรือ สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 9 หรือ พระเจ้าภูมินทราชา หรือ พระเจ้าบรรยงก์รัตนาสน์ เป็นพระมหากษัตริย์ไทยรัชกาลที่ 30 แห่งอาณาจักรอยุธยา และเป็นพระองค์ที่สามแห่งราชวงศ์บ้านพลูหลวง ราชวงศ์สุดท้ายของอาณาจักรอยุธยา ทรงครองราชย์ระหว่าง พ.ศ. 2251 – พ.ศ. 2275
ขุนหลวงท้ายสระ พระนามเดิม
ขุนหลวงท้ายสระมีพระนามเดิมว่า เดื่อ เป็นพระโอรสของสมเด็จพระเพทราชากับสนมเอกชื่อ “หม่อมพรรณ” เดิมเป็นชาวเมืองพิจิตร ขุนหลวงท้ายสระทรงมีบทบาทสำคัญในการช่วยเหลือพระเพทราชายึดอำนาจจากสมเด็จพระนารายณ์มหาราช และทรงเป็นพระมหากษัตริย์ที่โปรดการล่าสัตว์มาก จึงได้รับสมัญญานามว่า “ขุนหลวงท้ายสระ”
ในรัชสมัยของขุนหลวงท้ายสระ อาณาจักรอยุธยาเริ่มเสื่อมอำนาจลง มีการบุกรุกจากอาณาจักรล้านช้างและอาณาจักรพม่า ขุนหลวงท้ายสระทรงพยายามฟื้นฟูความเข้มแข็งของอาณาจักรอยุธยา แต่ก็ไม่สำเร็จ ในที่สุด อาณาจักรอยุธยาก็ถูกอาณาจักรพม่าทำลายล้างลงในปี พ.ศ. 2310
พระราชกรณียกิจที่สำคัญของขุนหลวงท้ายสระ ได้แก่
- ทรงปราบปรามโจรผู้ร้ายและรักษาความสงบเรียบร้อยในราชอาณาจักร
- ทรงส่งเสริมการค้าและเศรษฐกิจ
- ทรงส่งเสริมการทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาและศิลปวัฒนธรรม
- ขุนหลวงท้ายสระทรงครองราชย์เป็นเวลา 24 ปี ก็สวรรคตเมื่อวันที่ 13 มกราคม พ.ศ. 2275 ขณะมีพระชนมายุเพียง 54 พรรษา
ขุนหลวงท้ายสระเป็นกษัตริย์ที่มีบทบาทสำคัญในประวัติศาสตร์ไทย ทรงเป็นกษัตริย์ที่มีพระปรีชาสามารถและเข้มแข็ง ทรงปกครองบ้านเมืองด้วยความยุติธรรมและปราบปรามโจรผู้ร้ายอย่างเข้มแข็ง พระองค์ยังทรงส่งเสริมการทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาและศิลปวัฒนธรรม
